بزرگنمایی:

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی مرجع عالیقدر ایران در این نامه‌ به رهبر کاتولیک های جهان تاکید کرد: آنچه در غزه در حال وقوع است، قطعا با هیچ یک از موازین دینی، انسانی و اخلاقی قابل تصور نیست.

وی در این نامه پیشنهاد کرد ادیان ابراهیمی ضمن محکومیت سو استفاده ابزاری از دین برای خلق این فجایع، ذیل چارچوبی هوشمند و جهانی، تمام ظرفیت خویش را برای ممنوعیت و محکومیت بکارگیری زور و خشونت از یک سو و نضج صلح و انسانیت از سوی دیگر بکار بندند.

متن کامل نامه آیت‌الله نوری همدانی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
عالیجناب پاپ لئون چهاردهم
رهبر کاتولیک‌های جهان
با سلام و احترام
همان گونه که استحضار دارید، کرامت انسانی به معنای شرافت، بزرگی و ارزش ذاتی انسان، یکی از مفاهیم بنیادین در ادیان الهی است. ادیان ابراهیمی جملگی بر جایگاه والای انسان تاکید ورزیده اند و انسان را موجودی دارای ارزش ذاتی و ظرفیت های روحانی می دانند که به صورت خاصی از سوی خداوند آفریده شده است. همه ادیان الهی اصل برابری، آزادی، مسئولیت پذیری و حقوق انسانی را تایید نموده و تبعیض نژادی، قومی و طبقاتی را شدیدا نفی می‌کنند.

بدیهی است ادیان الهی، با وجود تفاوت های اعتقادی، در تاکید بر کرامت ذاتی انسان مشترکند. این کرامت نه تنها بنیان حقوق انسانی است، بلکه زمینه ساز تعامل اخلاقی و انسانی میان پیروان ادیان مختلف می باشد. در جهانی که خشونت و تبعیض رو به افزایش است، بازگشت به این اصل مشترک می تواند راهی مطلوب برای همزیستی مسالمت آمیز و تفاهم میان ادیان باشد.

همان گونه که می دانید غزه، سرزمین محاصره‌شده‌ای است که امروز به نماد مظلومیت انسان در برابر ظلم و بی‌عدالتی بدل شده است. در حالی‌ که جهان شاهد مرگ روزانه کودکان، زنان و مردان بی‌گناه بر اثر گرسنگی، تشنگی و کمبود دارو است، رژیم صهیونیستی با ادامه محاصره کامل غزه و منع ورود غذا و کمک‌های بشردوستانه، فاجعه‌ای بی‌سابقه در تاریخ معاصر رقم زده است. این رفتار نه تنها از منظر انسانی، بلکه از نگاه دینی، اخلاقی و حقوق بین‌المللی کاملاً مردود و محکوم است.

اسلام دین رحمت و انسان‌دوستی است و آزار رساندن به بی‌گناهان، به ویژه کودکان و زنان، شدیداً نکوهش شده است. در تعالیم مسیح نیز کمک به گرسنگان و نیازمندان یک وظیفه الهی است. در تورات نیز بر عدالت و مهربانی با دیگران تأکید فراوان شده است. از منظر ادیان الهی، محروم‌ کردن مردم از غذا، ظلمی فاحش در برابر خواست الهی است.

از منظر اخلاق انسانی و وجدان بیدار هم محاصره صد ها هزار نفر بیگناه از جمله زنان و کودکان و اعمال فشار و هجوم ددمنشانه بر آنان و جلوگیری از رسیدن غذا و دارو به ایشان، خطایی نابخشودنی است. اخلاق انسانی بر پایه کرامت ذاتی انسان بنا شده است. هر انسان بی‌گناهی، صرف‌نظر از ملیت، دین یا نژاد، سزاوار زندگی شرافتمندانه است. محروم‌سازی عامدانه یک جمعیت از غذا، آب و دارو، جنایتی علیه وجدان بشر و نافی اصول بنیادین همزیستی انسانی است. رفتار رژیم صهیونیستی با مردم غزه نه‌ تنها غیراخلاقی و غیرانسانی، بلکه بر اساس اسناد معتبر حقوق بین‌الملل جنایت جنگی محسوب می‌شود.

رفتار ظالمانه و غیرانسانی رژیم صهیونیستی در ممانعت از ورود غذا و اقلام حیاتی به مردم غزه، نقض صریح اصول دینی، انسانی، اخلاقی و حقوق بین‌الملل است. این اقدام نه‌ تنها شایسته محکومیت جهانی است، بلکه مستحق پیگرد و مجازات بین‌المللی نیز می‌باشد. اکنون وظیفه همه انسان‌های آزاده، سازمان‌های حقوق بشر، نهادهای دینی و ملت‌های جهان است که در برابر این جنایت خاموش نباشند و صدای مظلومان غزه باشند.

اینجانب ضمن تحسین از مواضع جناب عالی در مسئله فلسطین که در خطابه اخیر، نگرانی خود را از وضعیت فاجعه بار انسانی مردم غزه ابراز نموده اید و آن را وضعیتی دانسته اید که بهای دردناک آن به ویژه بر دوش کودکان، سالمندان و بیماران است. از سوی دیگر از جامعه بین المللی درخواست کرده اید که به حقوق بشر دوستانه پایبند باشد و به وظیفه حفاظت از غیر نظامیان، ممنوعیت مجازات جمعی، استفاده بی رویه از زور و جابجایی اجباری جمعیت احترام بگذارد.

اکنون آنچه در غزه در حال وقوع است قطعا با هیچ یک از موازین دینی، انسانی و اخلاقی قابل تصور نیست. هر روز دهها کودک به خاطر قحطی و گرسنگی جانشان را از دست می دهند و یک نسل کشی آشکار است و دل هر انسان آزاده ای را جریحه دار می سازد. در این اوضاع هولناک اگر انبیای الهی همچون حضرت موسی(ع)، حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ص) حضور داشتند آیا مشاهده این همه رنج و مصیبت را تحمل می کردند؟ یا صرفا نظاره گر این نوع رویداد های خشن و غیر انسانی بودند و هیچ گونه واکنشی از خود نشان نمی دادند؟ امید است جناب عالی و دیگر رهبران دینی در پیشگیری از این نوع جنایات ضد بشری توسط رژیم صهیونیستی اقدامات موثر و نقش آفرین انجام دهند.

در پایان پیشنهاد می کنم، ادیان ابراهیمی ضمن محکومیت سو استفاده ابزاری از دین برای خلق فجایع پیش گفته ( تداوم 80 سال جنایت به بهانه تشکیل دولت یهودی توسط صهیونیست‌های جنایتکار) ذیل چارچوبی هوشمند و جهانی، تمام ظرفیت خویش را برای ممنوعیت و محکومیت بکارگیری زور و خشونت از یک سو و نضج صلح و انسانیت از سوی دیگر بکار بندند.

حوزه علمیه مقدسه قم
حسین نوری همدانی