بزرگنمایی:
گل گاو زبان یک گیاه دارویی بوده که با فواید سلامتی قدرتمندی همراه است.
گل گاوزبان گیاهی دارویی بوده که به دلیل داشتن خواص سلامتی از گذشته مورد توجه بوده است. این گیاه به خصوص غنی از اسید گاما لینولئیک (GLA) بوده که یک اسید چرب امگا 6 است و نشان داده شد که التهاب را کاهش می‌دهد.
گل گاوزبان همچنین می‌تواند به درمان چندین بیماری از جمله آسم، آرتریت روماتوئید و درماتیت آتوپیک کمک کند. با این حال، برخی عوارض جانبی جدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود، و گروه‌های خاصی از افراد باید از مصرف این ماده بطور کلی اجتناب کنند.
خواص گل گاوزبان برای اعصاب در طب سنتی چیست؟
گل گاو زبان که به نام starflower نیز شناخته می‌شود، گیاهی است که به دلیل داشتن گل‌های بنفش پررنگ و خواص دارویی شناخته شده است. در طب سنتی، گل گاوزبان برای اتساع (گشاد شدن) رگ‌های خونی، آرام کردن اعصاب (به عنوان آرام بخش) و درمان تشنج استفاده شده است.
هم برگ و هم گل گیاه خوراکی است و معمولاً به صورت گارنیش (دور چین غذا)، خشک شده یا در انواع نوشیدنی‌ها و غذا‌ها استفاده می‌شود. گاهی اوقات می‌توانید برگ‌ها را پودر کنید و در آب داغ بریزید تا دمنوش گل گاوزبان تهیه کنید.
در ضمن، از این بذر‌ها برای تهیه روغن گل گاوزبان استفاده می‌شود که معمولاً به صورت موضعی روی مو و پوست مالیده می‌شوند. علاوه بر این، گل گاوزبان به شکل مکمل در دسترس است و برای درمان انواع اختلالات تنفسی و گوارشی استفاده می‌شود.
مزایا و فواید گل گاوزیان
گل گاوزبان با تعدادی از مزایای بالقوه سلامتی مرتبط است.
1. گل گاو زبان ممکن است التهاب را کاهش دهد
برخی از تحقیقات نشان داده است که گل گاوزبان ممکن است دارای خواص ضد التهابی قدرتمندی باشد. طبق یک مطالعه آزمایشگاهی و حیوانی، روغن بذر گل گاوزبان برای محافظت در برابر آسیب سلول‌های اکسیداتیو، که می‌تواند به رفع التهاب کمک کند، مفید است. یک مطالعه حیوانی دیگر نشان داد که استفاده از روغن بذر گل گاوزبان بر روی موش‌ها باعث کاهش نشانه‌های التهاب مرتبط با سن می‌شود.
علاوه بر این، یک مطالعه که بروی 74 نفر انجام شد هم نشان داد که مصرف مکمل روغن گل گاوزبان به مدت 18 ماه، با روغن ماهی یا بدون روغن ماهی، علائم آرتریت روماتوئید، که یک اختلال التهابی است را کاهش می‌دهد.
2. خواص گل گاو زبان برای ریه و درمان آسم
چندین مطالعه نشان داده است که عصاره گل گاوزبان با کاهش التهاب و تورم در مجاری تنفسی می‌تواند علائم آسم را تسکین دهد. در یک مطالعه، مصرف روزانه کپسول‌های حاوی روغن گل گاوزبان و روغن بذر گل گاوزبان به مدت 3 هفته باعث کاهش التهاب در 37 نفر مبتلا به آسم خفیف شد.
مطالعه 12 هفته‌ای دیگر بر روی 43 کودک نشان داد که مصرف مکمل حاوی روغن گل گاوزبان، همراه با ترکیبی از سایر مواد مانند روغن ماهی، ویتامین‌ها و مواد معدنی، التهاب و علائم آسم را کاهش می‌دهد. با این حال، مشخص نیست که آیا گل گاوزبان به طور خاص عامل اثرات مفید مشاهده شده در این مطالعات است یا خیر.
از طرف دیگر، یک مطالعه در 38 نفر نشان داد که مصرف 5 میلی لیتر عصاره گل گاوزبان 3 بار در روز علائم آسم را بهبود بخشید، اما در مقایسه با یک گروه کنترل التهاب را کاهش نداد. بنابراین، تحقیقات بیشتری برای ارزیابی تأثیر عصاره گل گاوزبان بر روی آسم و التهاب لازم است.
3. خواص گل گاو زبان برای پوست
روغن گل گاوزبان حاوی مقادیر زیادی اسید گاما لینولنیک (GLA)، (GLA) یک اسید چرب است که با ساختار و عملکرد برای پوست شما ضروری است. روغن گل گاوزبان همچنین دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است که می‌تواند به بهبود زخم کمک کند و با یک محافظ طبیعی پوست شما را ترمیم کند.
برخی از تحقیقات نشان داده اند که گل گاوزبان ممکن است از چندین بیماری شایع پوستی، از جمله درماتیت آتوپیک، که نوعی اگزما است، مفید باشد. در یک مطالعه، پوشیدن زیر پیراهنی که هر روز به مدت 2 هفته با روغن گل گاوزبان آغشته شده بود، به طرز قابل توجهی باعث بهبود قرمزی و خارش در 32 کودک مبتلا به درماتیت آتوپیک شد.
در بررسی دیگری که بر روی 13 مطالعه انجام شد نتایج متفاوتی در مورد اثر روغن گاوزبان برای درماتیت آتوپیک مشاهده شد، اما اشاره شد که اکثر مطالعات نشان می‌دهد که گل گاو زبان ممکن است برای درمان علائم آن تا حدی مفید باشد.
گفته می‌شود، یک بررسی گسترده از 27 مطالعه مشاهده شده است که مصرف خوراکی مکمل‌های روغن گل گاوزبان در تسکین علائم اگزما موثر نیستند. بنابراین، برای تعیین اینکه مصرف روغن گل گاوزبان زمان تجویز بصورت خوراکی یا موضعی چه تاثیری بر سلامت پوست دارد، باید بررسی‌های بیشتری انجام شود.
عوارض جانبی احتمالی گل گاوزبان
مانند سایر روغن‌های اساسی، روغن گل گاوزبان هم نباید بلعیده شود بلکه باید به صورت موضعی استفاده شود. قبل از استفاده حتما روغن گل گاوزبان را با روغن حامل مانند روغن نارگیل یا آووکادو رقیق کنید تا از تحریک پوست جلوگیری شود.
همچنین باید تست پچ (تست حساسیت پوستی) را انجام دهید. برای این کار مقدار کمی از روغن را روی پوست بمالید تا هر گونه واکنش حساسیت زا را بررسی کنید.
همچنین می‌توانید مکمل‌های کپسولی گل گاوزبان را در بسیاری از فروشگاه‌های بهداشتی و داروخانه ها، به طور معمول در دوز‌هایی 300 تا 1000 میلی گرم پیدا کنید.
چای‌های برگ خشک شده یا چای کیسه‌ای بسته بندی شده نیز موجود است که می‌توان آن‌ها را در آب داغ فرو برد و یک فنجان دمنوش آرام بخش گل گاوزبان تهیه کنید.
مکمل گل گاوزبان ممکن است با عوارض جانبی خفیفی از جمله مشکلات گوارشی مانند گاز، نفخ و سوء هاضمه همراه باشد.
در موارد نادر نشان داده شده است که مصرف مقادیر زیاد روغن گل گاوزبان عوارض جانبی جدی تری از جمله تشنج ایجاد می‌کند.
این مکمل‌ها همچنین ممکن است با برخی از دارو‌ها از جمله دارو‌های رقیق کننده خون تداخل داشته باشند.
به خاطر داشته باشید که گل گاوزبان همچنین حاوی آلکالوئید‌های پیرولیزیدین (PA) است، ترکیباتی که می‌توانند برای کبد سمی باشند و ممکن است در رشد سرطان نقش داشته باشند. با این حال، این ترکیبات بیشتر در طی پردازش حذف می‌شوند و مکمل‌های گل گاوزبان بدون ترکیبات PA به طور گسترده در دسترس هستند.
با این وجود، به یاد داشته باشید که مکمل‌ها توسط FDA (سازمان غذا و دارو) تنظیم نمی‌شوند. به همین دلیل، بهتر است محصولاتی را خریداری کنید که توسط مرجع معتبر از نظر کیفیت آزمایش شده است.
مصرف گل گاوزبان برای چه کسانی مضر است؟
علاوه بر این، کسانی که دارای مشکلات کبدی هستند یا زنانی که باردار یا شیرده هستند نباید از گل گاو زبان استفاده کنند.
در آخر، اگر از هر دارویی استفاده می‌کنید یا به بیماری زمینه‌ای مبتلا هستید، حتما قبل از مصرف مکمل با یک متخصص بهداشت صحبت کنید.